ANAKOINΩΣΗ για την επέτειο μνήμης Γενοκτονίας 2022
Αγαπητά μας μέλη,
Φίλες και Φίλοι της Ευξείνου Λέσχης
Η 19η Μαΐου, «ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου» διατηρεί ακέραια την ισχυρή της σημειολογία στην εθνική συλλογική μας μνήμη και συμπυκνώνει τον οφειλόμενο φόρο τιμής και δέησης για τους άταφους νεκρούς μας και για εκείνους που έζησαν τη βίαιη εγκατάλειψη της πατρογονικής εστίας και την οδύνη της προσφυγιάς.
Η διεθνής αναγνώριση της γενοκτονίας που υπέστη ο Ελληνισμός του Πόντου από τις τουρκικές θηριωδίες, στο διάστημα 1914-1922, αποτελεί τον μόνιμο στόχο και την επιδίωξη όλουτου οργανωμένουποντιακού χώρου. Θα πρέπει να πεισθεί η παγκόσμια κοινότητα και να αποδεχθεί την αδιαμφισβήτητηιστορική αλήθεια, ότι υπήρξεπράγματιμιά αποτρόπαια γενοκτονία. Τέτοια, που πέτρωσε τις καρδιές όσων την έζησαν μικρά παιδιά και που, όταν έφτιαξαν τα καινούργια σπιτικά τους στην Ελλάδα, μετά από μύριες ταλαιπωρίες, και έγιναν πατεράδες και μανάδες, παππούδες και γιαγιάδες, δεν μπόρεσε η νοσταλγία να νικήσει τον βαθύ πόνο που καταστάλαξε στις ψυχές τους. Κι’ όταν τα παιδιά και τα εγγόνια τους, γόνοι της δεύτερης και τρίτης γενιάς, γαλουχημένα κι’ αυτά στα νάματα της ποντιακής ιδέας, τους πρότειναν ένα ταξίδι-προσκύνημα στον γενέθλιο τόπο, αρνήθηκαν γιατί δεν άντεχαν το ξαναζωντάνεμα της ολέθριας εμπειρίας, όπως μαρτυρεί η παρακάτω ποιητική στιχομυθία πατέρα με τον γιό του:
Πατέρα, ας παίρω σε και παμ’
’ ς σοντόπον π’ εγεννέθες.
Να ελέπ’ ς τ’ οσπίτι σ’, το κεπί σ’
και το χωρίονόλεν.
Να πάμε ’ς σα παρχάρια’σουν
και ’ς σα πεγαδομάτια.
Να λέεις με π’ έπαιζες μικρός
και που τρανός εγάπ’ νες.
Πουλόπο μ’, δέβαμαναχός
κι εμένανξάϊ μη λες α’.
Η κάρδια μ’ άλλο κι κρατεί
τ’ εμόν να ελέπωξένον.
Η εκκλησία μ’ έναλών,
αχούριν το σχολείο μ’,
έρ’ μα τ’ οσπίτιαελέπ’ ατα,
’ς σα βρούλας φουντωμένα.
Μανάχον ’ς σα ταφία ’μουν
φυτρών’ νεμανουσάκια,
ατού να πας αντίς τ’ εμέν
ν’ αφτύν’ τς έναν κερόπον.
Τη φετινή 19η Μαΐου θα την τιμήσουμε και πάλι με το δικό μας νοερό «συλλείτουργο» και με τη συνυπόσχεση πως δεν θα υποστείλουμε τη σημαία του αγώνα για τη διεθνή αναγνώριση της γενοκτο-νίας των Ελλήνων του Πόντου και την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Ο αγώνας αυτός αποτελεί δικαίωμα και ύψιστο εθνικό μας χρέος και, μέχρι την τελική του δικαίωση, θα μας συνοδεύει ο όρκος που ο αείμνηστος Λεωνίδας Ιασονίδηςκατέλιπε ως πολύτιμη κληρονομία για τις γενιές που ακολούθησαν:
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΥΣΑΡΙΔΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗ ΜΕΝΤΕΣΙΔΟΥ